„Chcę pożyczyć ten teatr na cały rok!" - SMS do nieznajomego

Dzieci mają głos! Czasem tylko trudno go wydobyć!

Dzisiaj zatem popracowaliśmy nad tym, aby każdy powiedział co ma w głowie i mógł być usłyszanym!

Na zajęciach z Pauliną i Maćkiem użyliśmy naszych ciał jak instrumentów, bawiliśmy się dźwiękami, staliśmy się własnym echem i zgraliśmy "puls grupy" w jeden dźwięk.

Iwona i Ola zadały pytania o to, gdzie zaczyna i kończy się teatr, a także co jest warunkiem koniecznym, aby nasze działania, z pozoru zupełnie zwykłe, miały potencjał działań związanych z teatrem. 

Podczas przerwy „po zupie" (tym razem ogórkowej) nie wszyscy odpoczywali. Kilka dziewcząt schowało się w klasowym zaciszu i zaczęło rysować wielki telefon, co nie dla wszystkich wydało się od razu zrozumiałe, a niektórzy wręcz drapali się po głowie ze zdziwienia.

...tu trochę wygłupów :)

Sprawa wyjaśniła się pod koniec dnia, kiedy poprosiliśmy dzieci, aby napisały wiadomość SMS do nieznajomego – osoby, która chociaż nie była na zajęciach bardzo chce wiedzieć co się dzisiaj wydarzyło. To będzie nasz kolejny rytuał, a jego rezultaty będziemy na bieżąco umieszczać na blogu.

Wiadomości od dzieci są dla nas ważną informacją o tym, jak uczestniczki i uczestnicy przeżywają warsztaty – co ich zachwyca, czego potrzebują, a co być może jest trudne lub zbędne.

Oto kilka z nich:

„Podobało mi się sceny z improwizacji i jest wogule fajnie! Teatr!!!"

„na zajęciach bardzo podobało mi granie scenek oraz tworzenie dźwięków"

„na zajęciach podobały mi się nowe dźwięki"

„Elo, było, było super teatr and rytm najlepsze zajęcia"

„Dzisiaj bardzo fajnie się bawiliśmy, krzyczeliśmy z megafonem by zrobić echo!"

„Cała masa dobrego bitu."

„BITY, BITY I TYLKO BITY!"

„Dzisiaj mieliśmy zajęcia z dźwiękiem, czyli śpiewaliśmy i tworzyliśmy własne bity. Były też zajęcia z improwizacji, czyli tworzyliśmy własne scenki" - Julia Kotowski 

„Bawiliśmy się i tworzyliśmy nowe dźwięki. Wrażenia: wspaniałe"