Nasz wielki dzień – premiera

Ostatni dzień projektu w Jonkowie to dzień pełen wrażeń. Zaczęliśmy nieco później niż zwykle- o 11.00.  Każdy mógł pospać dłużej i przyjść na warsztaty przygotowanym do wielkich teatralnych działań.

Zaczęliśmy od wspólnego śpiewania, ostatniego porannego kręgu, na którym okazało się, że większość uczestniczek i uczestników ma małą, przedspektaklową tremę. Próbowaliśmy pozbyć się jej na różne sposoby. Bardzo pomocna była Iwona, która spontanicznie otworzyła minizakład fryzjerski, do którego ustawiła się długa kolejka oczekujących. Spod jej kojących rąk wyszła tego dnia niejedna skomplikowana fryzura.

Później zaprosiliśmy dzieci do wspólnej refleksji nad tymi dwoma tygodniami. Przeprowadziliśmy ewaluacje, w której prosiliśmy o odpowiedzi na cztery pytania: 

1. Czego nauczyliśmy się w tym roku? 

2. Co udało nam się wypowiedzieć hasłem "Halo, czy mnie słychać?"

3. Co sądzimy o pracy zespołu prowadzącego warsztaty? 

4. Czego chcielibyśmy się nauczyć w przyszłym roku?

Wiemy zatem co było najciekawsze dla uczestniczek i uczestników w tym roku, i już dzisiaj mamy pomysły na kolejny projekt! 

Przeprowadziliśmy także próbę generalną, było naprawdę nieźle, ale najlepsze wciaż na nas czekało... o 16:00 rozpoczeliśmy spektakl! Nikt nie przypuszczał, żę czekać na nas będzie ogrom emocji - wzruszeń, zatrwożeń, oczekiwania w napięciu, a czasami śmiechu. 

 

Zgodnie z zapowiedzią to właśnie dzieci miały głos! To one ogłosiły widowni, jakie mają prawa, o czym marzą, na co sie nie zgadzają, a przeciw czemu są gotowi aktywnie się buntować i stawiać granice. Od aktorek i aktorów nie można było oderwać wzroku i przejść nad postulatami obojętnie.
Spektakl zakończył się radosną sambą i wspólnym tańcem!

Widzowie przybyli licznie, nie bali się spontanicznych reakcji i czynnie uczestniczyli w spektaklu. Atmosfera była swobodna i pełna euforii, a aktorzy pytali o wrażenia swoich najbliższych.

Nie zabrakło też miejsca na pokaz "stoliczka" w wykonaniu Kuby i Basi.

Dzięki pomocy rodziców po premierze zostaliśmy na wspólne świętowanie w szkole, a później bawiliśmy się wielkimi bańkami i kolorowaliśmy świat (i siebie) proszkami holi! 

Dziękujemy za tak wartościowy czas! Każdy z nas kończy ten projekt z nadzieją kolejnych wspólnych spotkań.

Mamy nadzieję, że widzowie naszego spektaklu zabiorą ze sobą obrazy i wspomnienia, życzymy Wam i sobie, aby manifesty aktorek i aktorów pozostały w naszych głowach i sercach jak najdłużej.
Dzieciom życzymy, abyście doświadczali uwagi i wrażliwości na wasze potrzeby od dorosłych, a także, abyście sami potrafili dawać je innym!

Jeśli ktoś nie widział naszego spektaklu, zapraszamy w poniedziałek 18.07 o godzinie 16:00

Ściskamy mocno i widzimy się za rok!